og. Poison Potion SW
Scenic Potencial x Sunset Whiz
american quarter horse
ur. 4 kwietnia 2005r
og. Poison Potion SW american quarter horse ur. 4 kwietnia 2005r dominująca biała z krwawymi plamami | Scenic Potencial | Scenic Princenvrt | Prince of Your Heart nvrt |
Scenic Doll nvrt | |||
American Potencialnvrt | American Pride nvrt | ||
Big Potencial nvrt | |||
Noisy Whiznvrt
| Noisy Boy nvrt | ||
Our Whiz nvrt | |||
Red Sunsetnvrt | Golden Sunset nvrt | ||
Red Ramona nvrt |
- Trail,
- Pleasure
historia: Poison Potion... kto by pomyślał, że kiedykolwiek taki koń urodzi się w naszej hodowli? Jest jednym z licznych źrebaków Sunset Whiz, klaczy startującej w barrel racingu oraz potomkiem ogiera Scenic Potencial, tak samo jak jego syn chodzącym w trailu i pleasure. Maluch zdziwił nas strasznie i początkowo nie wiedzieliśmy, jak w ogóle jego maść nazwać - po badaniach genetycznych dowiedzieliśmy się jednak, że Poison Potion jest nosicielem białego dominującego genu. Sprzedaliśmy go, gdy miał około roku do kobiety zaprzyjaźnionej z naszą hodowlą. Mieszkał u niej przez lata, trenując i startując w zawodach, jednak na początku 2015 roku okazało się, że ma ona problemy finansowe, niepozwalające jej na trzymanie ogiera. Postanowiliśmy jej pomóc i zabraliśmy konia do siebie, wystawiając go na sprzedaż.
podczas pracy: Poison to jedna wielka krówka. To leń, za którego nie wiadomo jak się zabrać. Palcatem, ostrogom, głosem...? Bardzo trudno zmusić go do większego zaangażowania w to co robi. Jest przy tym koniem nieustraszonym, któremu tak bardzo się nie chce, że żaden worek, czy ptak nie jest mu straszny. Pracując z nim trzeba początkowo go jakkolwiek zmotywować: bez zbudowania jakiejkolwiek relacji z nim oraz respektu względem jeźdźca praca z tym koniem jest istnym koszmarem.
podczas zawodów: Jako, że ten ogier ma wszystko gdzieś to i zawody jakoś szczególnie go nie ruszają. Jest może nieco bardziej żywiołowy niż wcześniej ale właściwie... nic poza tym. Jeśli ktoś chce na nim zrobić cokolwiek w trakcie startu musi nieźle popracować z nim wcześniej, budując relacje z koniem. Nie oznacza to jednak, że ten koń kompletnie niczego nie potrafi. Zna komendy trailowe i czasem uda się komuś coś z niego wydobyć, zaś w pleasure jako tako sobie radzi: może nie zbiera się najpiękniej na świecie, ale nie goni i ma bardzo wygodne chody, co widać nawet z ziemi... a to zdecydowanie ułatwia sprawę podczas startu.
wobec ludzi: Można go szarpać, wieszać się na nim, krzyczeć na niego, skakać, tańczyć... go nic nie ruszy. Jest niemal doskonałym koniem dla dzieci - cierpliwie postoi, poczeka, aż się uspokoją, da się głaskać, da się miziać... i nic nie zrobi na nim wrażenia. To samo zachowanie objawia się u niego także podczas karmienia, czy czyszczenia. Kompletnie nic nie jest w stanie go ruszyć. Nawet zapinanie popręgu przyjmuje bez grama nerwowości - ot, dzieje się i tyle. Jedynie prowadzenie na uwiązie może sprawiać z nim pewną trudność dla niedoświadczonych osób: potrafi stanąć i nie chcieć się ruszyć. Jeśli się jednak na niego zaczeka, zachęci słowem, cmoknięciem... to prędzej czy później ruszy z kopyta.
względem koni: Jest raczej typem samotnika. Choć stado go nie wygania, to on raczej stoi z boku, przyglądając się. Towarzystwo innych ogierów raczej nie robi mu większej różnicy: i tak i tak się im podporządkowuje. Z wałachami też się dobrze dogaduje, a klacze - o ile się nie grzeją - traktuje na równi z nimi. Dzięki temu nie sprawia problemów podczas grupowych wycieczek, czy treningów.
wobec ludzi: Można go szarpać, wieszać się na nim, krzyczeć na niego, skakać, tańczyć... go nic nie ruszy. Jest niemal doskonałym koniem dla dzieci - cierpliwie postoi, poczeka, aż się uspokoją, da się głaskać, da się miziać... i nic nie zrobi na nim wrażenia. To samo zachowanie objawia się u niego także podczas karmienia, czy czyszczenia. Kompletnie nic nie jest w stanie go ruszyć. Nawet zapinanie popręgu przyjmuje bez grama nerwowości - ot, dzieje się i tyle. Jedynie prowadzenie na uwiązie może sprawiać z nim pewną trudność dla niedoświadczonych osób: potrafi stanąć i nie chcieć się ruszyć. Jeśli się jednak na niego zaczeka, zachęci słowem, cmoknięciem... to prędzej czy później ruszy z kopyta.
względem koni: Jest raczej typem samotnika. Choć stado go nie wygania, to on raczej stoi z boku, przyglądając się. Towarzystwo innych ogierów raczej nie robi mu większej różnicy: i tak i tak się im podporządkowuje. Z wałachami też się dobrze dogaduje, a klacze - o ile się nie grzeją - traktuje na równi z nimi. Dzięki temu nie sprawia problemów podczas grupowych wycieczek, czy treningów.
Teren | Jacek Zachodzki | WHK Arisha | 03.06.2017
Trening westernowy | Jan Zamojski | WHK Arisha | 29.10.2016
Numer hodowlany/chip: A0022005
Werkowany: tak
Kuty: tak
Odmiany: brak
Wysokość w kłębie: 152cm
Tarnikowane zęby: tak
Zajeżdżony: tak
Zajeżdżony w wieku: 3 lat
brak
Sportowe:
Wystawowe:
Sprzedaż: 20 000h
Hodowca: WHK Arisha
Właściciel: WHK Arisha
Poprzedni właściciel: ---
W wirtualu od: 3 stycznia 2015
Kuty: tak
Odmiany: brak
Wysokość w kłębie: 152cm
Tarnikowane zęby: tak
Zajeżdżony: tak
Zajeżdżony w wieku: 3 lat
brak
Sportowe:
- I miejsce, trail, Dresagio Stud
- II miejsce, trail, Hipodrom Encanto
- III miejsce, pleasure (ogiery), Hipodrom Holly
- III miejsce, trail, Hipodrom Paris
- IX miejsce, trail, IAHF
- wyróźnienie, western pleasure (profesjonalny), Hipodrom Paris
- I miejsce, wystawa ogierów AQH, Dresagio Stud
Właściciel: WHK Arisha
Poprzedni właściciel: ---
W wirtualu od: 3 stycznia 2015
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz